اگر در بافت های داخلی قلب و یا ریه ها، مایعی جمع شده باشد، ممکن است لازم باشد که با استفاده از سوزن و سرنگ، خالی شود. به ندرت برخی افراد مبتلا به لوپوس دچار نارسایی کلیه می شوند که ممکن است به دیالیز یا پیوند کلیه نیاز داشته باشند.
لوپوس اریتماتوزیس سیستمیک، شایعترین نوع بیماری لوپوس است. بیماری خود ایمنی که در آن سلول‌های سیستم ایمنی اشتباهاً به بافت‌های خود حمله می‌کند و منجر به بروز التهاب و آسیب بافتی در ارگان‌های درگیر می‌شود. این بیماری می‌تواند بر روی مفاصل، پوست، مغز، ریه‌ها، کلیه‌ها و رگ‌های خونی تأثیر بگذارد و بیمار با علائمی مانند مفصل درد، حساسیت و راش های پوستی و مشکلات مربوط به ارگان های داخلی رو به رو شود.
فردی که در خانواده او سابقه ابتلا به لوپوس وجود نداشته است؛ اما بیماری های خود ایمنی دیگر در خانواده او وجود داشته، هم ممکن است مبتلا شود.
بیماری لوپوس با کمک داروهای مختلفی قابل درمان است. البته شدت التهاب و تورم در بافت‌های برخی بیماران باعث مرگ آنها می‌شود. در ادامه به روش‌های درمانی این بیماری می‌پردازیم.
اگزما مالار: اگزماهای پروانه مانندی که اطراف گونه ها و بینی وجود دارد.
کلیه ها اندام هایی هستند که بیشتر تحت تأثیر عوارض بیماری لوپوس قرار می گیرند. التهاب طولانی مدت در کلیه ها باعث آسیب رسیدن به آن ها می شود. اگر این التهابات بیش از حد در این اندام ها باقی بمانند و درمان نشوند، کلیه ها شروع به از دست دادن عملکردشان می کنند.
اگر لوپوس عملکرد کلیه‌ها را تحت الشعاع قرار داده باشد، امکان وجود بیشتر از حد هموگلوبین وجود دارد.
سرعت رسوب گلبول قرمز میزان ته نشین شدن گلبول‌های قرمز خون را در لوله آزمایش در یک ساعت مشخص می‌کند.
به دلیل ساختار پیچیده این بیماری، گاهی اوقات افراد با نام «بیماری هزار چهره» از آن یاد می کنند.
فشارخون بالا و تیروئید، از بیماری های شایع هستند که افراد زیادی را درگیر کرده اند؛ گاهی اوقات داروهای مصرفی و روش های درمانی که برای کنترل این نوع بیماری ها به کار بیماری لوپوس در بچه ها می روند؛ موجب بروز اختلالات دیگر می شوند.
ژنتیک: داشتن سابقه خانوادگی لوپوس ممکن است فرد را در معرض خطر بیشتری برای تجربه این بیماری قرار دهد.
اگر التهاب به خود ریه ها گسترش یابد، ممکن است باعث زخم ریوی شود. وجود اسکار در ریه، میزان جذب اکسیژن توسط جریان خون کاهش می یابد.
باید بدانید معمولاً این نوع لوپوس در زنان پس از قطع دارو به مرور بهبود پیدا می‌کند. لازم به ذکر است که بسیاری از علائم لوپوس ناشی از دارو به لوپوس اریتماتوز سیستمیک شباهت دارد.
به نحوی که بی حوصله بودن امکان انجام کارهای روزمره را از او می‌گیرد.